برگزاری وبینار «اعجاز قرآن از منظر سیدمرتضی»

وبینار «اعجاز قرآن از منظر سیدمرتضی» به همت انجمن علمی دانشجویی علوم قرآن و حدیث با ارائه سرکار خانم زهراسادات موسوی (دانشجوی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث) روز پنجشنبه ۲۵ آذرماه ۱۴۰۰ در دانشگاه معارف اسلامی برگزار گردید.
خانم موسوی در ابتدا بیان داشتند؛ همه مسلمانان به اعجاز قرآن اعتقاد دارند اما در چگونگی اعجاز بودن آن اختلاف نظر دارند. سیدمرتضی معتقد است در مسئله اعجاز قرآن، اولاً: پیامبر برای اثبات نبوت خود به آن تمسک کرده. ثانیاً: از عرب خواست مثل آن بیاورد و گواهی داد که نمی‌توانند. ثالثاً: پیامبر ناتوانی آنان را دلیل بر نبوت خود می‌داند.
ایشان در ادامه به شروط اصلی معجزه از نظر سید مرتضی پرداخت و گفت:

۱. معجزه باید فعل خدا باشد. معجزه‌ها دو گونه‌اند:

الف) افعالی که جنس آنها تحت قدرت غیر خدا نیست. مانند خلق و احیاء.
ب) افعالی که جنس آنها مقدور غیر خداست. لکنآن صفت خاصشان تحت قدرت غیرخدا نیست. مانند کلامی که فصاحتش خارق عادت است.

۲. به کسانی که معجزه عرضه می‌شود باید برای آنان خرق عادت به شمار آید.
۳. معجزه باید از طرف خدا و خاص مدعی نبوت باشد. به گونه‌ای که تصدیق کننده دعوی او باشد.

خانم موسوی در پایان به جمع‌بندی و بیان نتیجه پرداخت و گفت؛ از نظر سیدمرتضی، وجه اعجاز قرآن باید امری باشد که با وجود آن هرگز نتوان قرآن را به غیرخدا نسبت داد. وی این وجه را صرفه می‌داند و برای اثبات ادعایش اموری را که به عنوان وجه اعجاز قرآن مشهورند به دقت می‌کاود و نشان می‌دهد که همه آنها فاقد ویژگی مذکورند. در حقیقت سید برای اثبات نظریه خود، دلیل عقلی یا نقلی روشنی عرضه نکرده، بلکه از راه سبر و تقسیم رفته است؛ یعنی وجوه مختلفی را که در موضوع اعجاز قرآن متصور است ذکر کرده و با ابطال همه وجوه، جز وجه مختار خود نظریه‌اش را اثبات کرده است. از سوی دیگر همه عقلای عالم از عصر نزول تا قیامت مخاطب قرآن‌اند و خدا از همه آنان خواسته است که به الهی بودن این کتاب شریف ایمان آورند.
بنابراین: راه حصول علم و معرفت وجدانی به الهی بودن قرآن باید برای همه آنان باز باشد. لیکن طبق نظریه سید مرتضی, حصول علم و معرفت وجدانی به الهی بودن قرآن، تنها به عرب فصیح اختصاص دارد آن هم در هنگام قصد معارضه یا اندیشیدن به آن.