مراسم سوگواری به مناسبت شهادت امام باقر(علیه‌السلام)
سه شنبه, ۲۱ تیر, ۱۴۰۱
به مناسبت شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام محمدباقر(علیه‌السلام) مراسم سوگواری در روز چهارشنبه ۱۵ تیرماه، با سخنرانی حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر اویسی در نمازخانه دانشگاه برگزار گردید.
عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی در ابتدای سخنان خود به بیان شرحی از زندگینامه، نسب و القاب امام باقر(علیه‌السلام) پرداخت و سپس توضیحاتی در خصوص شرایط اجتماعی و سیاسی زمان امامت ایشان (از جمله شرایط بنی‌امیه و حضور غالیان) ارائه نمودند.
دکتر اویسی در ادامه به بیان نکاتی در خصوص یکی از اصحاب خاص امام به نام جابربن‌یزید جعفی پرداختند و روایتی از ایشان به نقل از امام باقر(علیه‌السلام) را شرح دادند:
یا جَابرُ بَلِّغ شیعَتِی عَنِّی السَّلَامَ وَ أَعْلِمْهُمْ أنَّهُ لَا قَرابَةَ بَینَنَا وَ بَینَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ وَ لَا یُتَقَرَّبُ اِلَیهِ إِلاّ بِالطَّاعَةِ لَهُ یَا جَابِرُ مَن أطَاعَ اللّه َ وَ أحَبَّنا فَهُوَ وَلیُّنا وَ مَنْ عَصَی اللّه َ لَم یَنفَعْهُ حُبُّنا؛ ای جابر! از جانب من به شیعیانم سلام برسان و به آنان اعلام کن که بین خانواده ما و خداوند، هیچ‌گونه خویشاوندی وجود ندارد و در پیشگاه خدا کسی مقرّب نمی‌شود مگر با اطاعت از دستورهای الهی. ای جابر! هر کس از خدا اطاعت کند و ما را هم دوست بدارد، او دوست حقیقی ماست؛ اما هر کسی خدا را نافرمانی کند، دوستی و محبت ما هرگز برای او سودی نخواهد داشت.
یَا جابِر مَن هَذَا الَّذی سَألَ اللّه َ فَلَم یُعطِهِ أو تَوکّلَ عَلَیهِ فَلَم یَکفِهِ أو وَثِقَ بِهِ فَلَم یُنجِهِ؛ ای جابر! کیست که از خداوند متعال درخواست کند و خداوند به او عنایت نکرده باشد یا به او توکل کند و خداوند او را کفایت نکند یا به او اعتماد کند و خداوند او را رستگار نکند.
یا جَابِر أَنْزِل الدُّنیا مِنکَ کَمَنزِلٍ نَزَلْتَهُ تُریدُ التَّحوُّلَ وَ هَلِ الدُّنیا ألّا دَابَّةٌ رَکِبْتَهَا فِی مَنامِکَ فاستَیقَظْتَ وَ أَنْتَ عَلَی فِرَاشِکَ غَیرَ رَاکِبٍ وَ لا أحَدٌ یَعبَأُ بِهَا أو کَثَوبٍ لَبِسْتَهُ أو کَجَاریَة وَطِئْتَهَا؛ ای جابر! دنیا را همانند خانه‌ای فرض کن که [هر لحظه] می‌خواهی جا‌به‌جا شوی. و آیا دنیا غیر از مرکبی است که در خواب سوار آن شده‌ای و هنگام بیداری در بستر خود از آن مرکب، خبری نیست و کسی به آن اعتنا نمی‌کند و یا همانند لباسی [در نظر بگیر] که زمانی می‌پوشی [و آن گاه درمی‌آوری] و یا همانند کنیزی که با او [یک لحظه] آمیزش داری [که زودگذر است].
یا جَابِرُ حُبُّنَا أهلَ البَیتِ نِظَامُ الدِّینِ وَجَعَلنَا اللّه ُ وَ اِیَّاکُم مِنَ «الَّذینَ یَخشَونَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَ هُم مِنَ السَّاعَةِ مُشفِقُون؛ ای جابر! دوستی و محبت ما اهل بیت، دین و آیین را نظم می‌بخشد (و بدون رهبری ما، پیروان ادیان گمراه خواهند شد). خداوند ما و شما را از افرادی قرار دهد که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند و از قیامت بیم دارند.
