برگزاری مراسم گرامیداشت روز دانشجو

حجت الاسلام و المسلمین شاکری با اشاره به برخی وقایع و طیف ها و جریانات اواخر دهه
۶۰ گفت: اما در اواخر دهه ۶۰ بعد از جنگ تحمیلی، چند جریان داخل کشور به راه افتاد
تا مبارزه با امریکا را تغییر دهد؛ مثلا جبهه لیبرالیسم که از جبهه ملی و نهضت
آزادی نشات گرفته  بودند، یا برخی از انقلابی ها که از انقلاب و انقلابی گری
خودشان خسته شدند و حتی از امریکا بخاطر ورودشان به سفارت امریکا معذرت خواهی کردند.
این طیف تلاش کردند روند مبارزه با امریکا را تغییر دهند لذا از اواخر دهه ۶۰ تا
سال ۸۸ به کمک برخی جریان های سیاسی زمینه های مبارزه با امریکا تغییر پیدا می کند
و به جای حمله به امریکا مقابل نظام می ایستند. قبل از سال ۸۸ ، ۱۶ آذر در دانشگاه
تهران توسط کسانی برگذار می شد که با نظام مشکل داشتند، سخنرانانی دعوت می شدند که
علیه نظام صحبت می کردند. یعنی هویت جنبش دانشجویی مسلمان که استکبارستیزی بود کم
کم داشت به فراموشی سپرده می شد. ۱۶ آذر در دانشگاه های تهران به عنوان روزی که
علیه نظام سخنرانی برگذار می شد شناخته می شد. یعنی مّسند جنبش دانشجویی مسلمان
توسط عده ای که علیه نظام بودند اشغال شده بود، جریانی که به نفع امریکا و استکبار
و در مقابل نظام بودند این روز را به نام خودشان مصادره کرده بودند. ۱۶ آذری که
باید نماد مبارزه با امریکا باشد به نماد مبارزه با نظام تبدیل شده بود!

ایشان با اشاره به خاطراتی از ایام ۱۶ آذر سال ۸۸ در دانشگاه تهران گفتند: اما در
۱۶ آذر ۸۸ برای اولین بار می-بینیم که بچه حزب اللهی ها در مقابل این جریان ضد نظام
و رهبری و ولایت فقیه در دانشگاه تهران ایستادند و آنها را عقب راندند.
رئیس دانشگاه معارف اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود شاخصه هایی را که برای حفظ
مبارزه با استکبار ضروری هست خاطرنشان کرد و فرمودند: چهار دهه از انقلاب گذشته و
امروز ما باید خودمان را آماده جهاد جدی با استکبار جهانی کنیم که در این مبارزه
باید چند شاخص را حفظ کنیم؛

شاخص اول انقلابی گری است که مورد تاکید جدی مقام معظم رهبری است و باید حفظ شود.
نگوییم زمان انقلابی گری گذشته، جامعه ای که انقلابی گری در آن نباشد آرام آرام
دچار سستی و رخوت خواهد شد و قطعا در مبارزه بازنده خواهد بود. ما در جریان انقلاب
بسیاری از شخصیت ها را می بینیم که بخاطر انقلاب زندان رفتند و شکنجه دیدند اما چون
کم کم انقلابی گری را کنار گذاشتند امروزه جزء کسانی هستند که عاشق گفتگو با غرب
هستند! فرزندانشان در دانشگاه های غربی تحصیل نموده اند و مدینه فاضله خودشان را
غرب می دانند.
شاخص دوم اینکه چه بخواهیم و چه نخواهیم هزینه سازش بیشتر از هزینه چالش است و ما
نباید اهل سازش باشیم. این مسئله ای کاملا تجربه شده می باشد؛ مثلا سرنوشت فلسطین
مظلوم را ببینید، وقتی یاسر عرفات در دستش اسلحه بود عزت داشت، اما وقتی به سمت
سازش رفت و به امریکا و اسرائیل اعتماد کرد نه تنها عزت خودش را از دست داد بلکه
همین ها او را کشتند. سازش برای هیچ ملتی آرامش به ارمغان نیاورده است، بلکه سازش
ما باعث می شود نیروهای حزب اللهی که خط مقدم هستند از انقلاب ناامید شده و به
حاشیه بروند. امروز متاسفانه نیروهایی که به سازش کاری خوش بین هستند بخشی از
نیروهای نظام را تشکیل می دهند. در جریان سوریه یا عراق اگر ما با امریکا سازش می
کردیم امروز این اتفاق بزرگ که پیروزی علیه داعش باشد را نداشتیم و وظیفه استاد
معارف این است که این مسائل را در فضای دانشگاه تبیین کند. درگیری ما با امریکا
نقطه ای نیست بلکه درگیری خطی است. ما با امریکا دو جریان روبروی هم هستیم یا باید
سازش کنیم که در این صورت هم باید هزینه بدهیم و امریکا هم با ما کنار نخواهد آمد،
یا با حفظ عزت راه خودمان که راه امام و رهبری هست را برویم و با آمریکا و استکبار
چالش داشته باشیم. مثلا در قضیه برجام ما نتیجه چندانی نگرفتیم و خواهید دید که
اروپا هم در کنار ما نمی ایستد.